Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Natura igitur corpus quidem bominis sic et genuit et formavit, ut alia in primo ortu perficeret, alia progrediente aetate fingeret neque sane multum adiumentis externis et adventiciis uteretur.

Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus;
Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?
Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.

Istic sum, inquit.: Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet.
Idem adhuc;: Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Beatum, inquit.: Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Bork: Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo.

Sed haec in pueris; Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Non laboro, inquit, de nomine. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Tollenda est atque extrahenda radicitus. Stoici scilicet. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Gerendus est mos, modo recte sentiat.

Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?
Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est.

Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Duo Reges: constructio interrete. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Nam me ipsum huc modo venientem convertebat ad sese Coloneus
ille locus, cuius incola Sophocles ob oculos versabatur,
quem scis quam admirer quemque eo delecter.

Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros
promerem.